Węgorzewo – miasto rocka i zieleni

cze 12, 2014 przez

Węgorzewo

Jendroszczyk, flickr

Węgorzewo jest miastem, które znajdziemy w zielonym województwie warmińsko-mazurskim.

Historia tej miejscowości sięga XIV wieku, i pomimo że jej początek związany jest z Krzyżakami, przed nimi tereny dzisiejszego Węgorzewa, w utworzonej osadzie o nazwie Angetete, zamieszkiwało plemię bałtyckie Galindów. Ale to właśnie Krzyżacy, w 1335 roku, nad wypływającą z jeziora Mamry rzeką Węgorapą wybudowali zamek z drewna (burząc poprzedni gród Galindów Angetete) i nazwali go Angerburg. Zamek nie przetrwał próby czasu, gdyż około 30 lat po wybudowaniu został doszczętnie spalony. W 1398 roku w pobliżu miejsca, w którym stał zamek, zaczęła się tworzyć osada nazwana Gieratowa Wola. Nazwa ta z czasem przerodziła się w Nową Wieś, która otrzymała przywilej lokacyjny w 1514 roku. W 1571 roku osada otrzymała prawa miejskie z rąk Albrechta Fryderyka Hohenzollerna. Można by rzec, że miasto nie miało szczęścia. Po spaleniu przez Tatarów w 1656 do miasta zaczęła napływać ludność z terenów Mazowsza. Posiadało również dwie równoległe nazwy: Angerburg oraz będąca spolszczoną nazwą Węgobork.

Węgobork narażony był również na epidemię dżumy, która wybuchła w mieście w 1709-1710 roku.

W 1730 roku mieszkańcy miasta mogli poczuć powiew nowoczesności, gdy zamontowano latarnie miejskie. 10 lat później miasto zyskało wodociąg za sprawą inżyniera Jana Władysława Suchodolec. Wodociągi zaopatrywały w wodę piętra zamku oraz studnie miejskie. W 1829 roku miasto postawiło na wykształcenie swoich obywateli budując seminarium nauczycielskie przeznaczone dla niemieckich nauczycieli. Rozwinęła się także żegluga oraz kolej. Druga wojna światowa przyniosła zniszczenia miasta w 80% za sprawą żołnierzy radzieckich.
Koniec wojny to również zmiany dla samego miasta, która zyskuje nazwę Węgorzewo oraz zostaje włączone do Polski.

ZABYTKI I ATRAKCJE

Do niewątpliwych zabytków w Węgorzewie należy pochodzący z 1398 roku barokowy zamek krzyżacki, który pełnił wiele ról w swojej historii. Początkowo wybudowany przez komtura Wernera von Tettingena był miejscem urzędowania prokuratora, później w środku znajdowała się kaplica wraz z browarem, piekarnią i zbrojownią. Po spaleniu go przez Tatarów i ponownym odbudowaniu stał się rezydencją, a później siedzibą sądu i więzienia. Za kampanii napoleońskiej zamek stał się szpitalem, a w 1845 roku, po ponownym spaleniu, odbudowany pełnił rolę siedziby sądu. Po wkroczeniu na teren Polski Armii Czerwonej zamek, a dokładniej jego wnętrze, uległo spaleniu. Po kolejnej już odbudowanie zamek pełnił rolę biblioteki, siedziby Urzędu Stanu Cywilnego i Rady Miejskiej. Aktualnie zamek znajduje się w prywatnych rękach i jest niedostępny dla zwiedzających.

Z zamkiem nieodłącznie kojarzy się legenda. Onegdaj żył sobie zakonnik krzyżacki, który pewnego razu zakochał się w dziewczynie pięknej niczym wiosna. Jednakże miłość ta spowodowała, że zakonnik złamał śluby zakonne, za co wraz z ukochaną zostali ukarani poprzez zamurowanie w kaplicy zamkowej. Opowieść głosi, że do dzisiaj, po północy, można dostrzec zakochanych spacerujących korytarzami zamku.

Kolejna legenda związana jest nie z zamkiem, a ze wzgórzem Konopki. To właśnie na tym wzgórzu pochowano kobietę, która była nad wyraz złośliwa. Nazwa wzgórza Konopki wzięła się, wg legendy, właśnie od męża ów baby, o nazwisku/imieniu Konopka. Legenda głosi również, że ta wredna kobieta zawarła pakt z samym diabłem. Przegrana księcia piekieł tak go zabolała, że zwrócił się do Konopki o pomoc w pozbyciu się jego żony. Razem uknuli spisek końcem którego wredna kobieta została zasypana żywcem właśnie na wzgórzu.

W centrum miasta znajdziemy także bardzo bogaty Park Etnograficzny nad Węgorapą. Ten pochodzący z 1994 roku skansen oferuje nam trzy drewniane chaty mazurskie czy domy mieszkalne z XIX wieku. To właśnie na terenie skansenu możemy zaznajomić się z dawnymi rzemiosłami i zawodami, a także nauczyć się ich podczas kursów. Do takich należy np. kurs z koronki klockowej czy wycinankarstwa.

Kolejną atrakcją jest położone przy ul. Portowej Muzeum Kultury Ludowej, znajdujące się w pochodzącym z 1737 roku dworku. Znajdujące się tam zbiory muzealne pochodzą z lat 60-tych XX wieku. Są to zbiory zarówno historyczne, jak i etnograficzne. Zobaczymy tam jakimi przedmiotami ówcześni mieszkańcy posługiwali się na co dzień, jakie posiadali akcesoria obrzędowe oraz jakie obrzędy praktykowali, czy poznamy sprzęty gospodarcze.

Z Muzeum Kultury Ludowej związana jest również legenda dotycząca ducha, który ma mieszkać w jego murach. Duch ten ma objawiać się w postaci mężczyzny ubranego w czarny skórzany płaszcz. Jeśli będziecie w Muzeum i usłyszycie dźwięk skrzypiących schodów, wiedźcie że coś się dzieje.

Miłośnicy sportów rowerowych mogą udać się w podróż ścieżką rowerową biegnącą wzdłuż Kanału Węgorzewskiego, który doprowadzi nas do punktu widokowego jeziora Mamry. Właśnie z tego jeziora wypływa też rzeka biegnąca przez Węgorzewo, czyli Węgorapa. Od 2011 roku istnieje tam sztucznie wybudowana plaża wraz z molo ułożonym z głazów.

Będąc w centrum spójrzmy na zegarek – gdyż punkt w południe usłyszymy rozbrzmiewający z XIX wiecznego ratusza hejnał miasta.

11-13 lipca w Węgorzewie odbędzie się również Seven Festival Music & More, podczsa którego zagrają takie zespoły jak Arch Enemy, Kazik na Żywo, Decapitated, Happysad, Lady Pank Symfonicznie czy Napalm Death. Nie może tam zabraknąć żadnego fana cięższej (ale nie tylko) muzyki.

DOJAZD, NOCLEGI I GASTRONOMIA

Dojazd do Węgorzewa jest bardzo dobry, gdyż znajdują się tam takie trasy wylotowe jak DK 63 wraz z DK 61 Warszawa, DW 650 Kętrzyn czy DW 650 Gołdap.

Węgorzewo posiada również bogatą bazę noclegową w postaci hoteli, domów wczasowych, apartamentów czy hosteli oraz gastronomiczną w postaci barów czy restauracji.

Komentarze

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany.